Vlammen in Almere
Wat hebben Dieuwertje Bax en Pim van Diemen gemeen? Ze deden allebei in Kopenhagen hun eerste hele triathlon, ze combineren een drukke baan – Bax als huisarts en Van Diemen als businesscontroller bij een IT-bedrijf – met een bestaan als profatleet én ze komen zaterdag aan de start van het EK in Almere.
Dieuwertje Bax
Tien jaar is Dieuwertje Bax alweer huisarts en sinds vijf jaar is ze werkzaam in een huisartsenpraktijk in Waarland, in de kop van Noord-Holland dichtbij Schagen. Ze werkt in de zomer drie vaste dagen en in de winter draait ze daarnaast ook nog (verplichte) diensten in de huisartsenpost.
“Het is best wel intens soms”, vertelt Bax over de combinatie huisarts/triatleet. “Het is een kwestie van goed plannen en verder let ik heel erg op hygiëne. Ik kom natuurlijk constant met allerlei virussen in aanraking en als je hard traint, ben je daar ook nog eens meer vatbar voor. In het begin was ik echt heel vaak ziek, ik heb daar nu een betere balans in gevonden. Ik was heel veel mijn handen en draag een mondkapje bij lichamelijk onderzoek van patiënten als ik een intens trainingsblok of een belangrijke wedstrijd heb.”
In 2015 maakte Bax in de Triathlon Amsterdam Nieuw-West kennis met de triathlonsport. Twee jaar later deed ze mee aan de halve triathlon in Nieuwkoop en in 2021 volbracht ze in Kopenhagen haar eerste hele triathlon. Sinds vorig seizoen heeft de atlete uit Noord-Holland een proflicentie.
“Dat is eigenlijk een beetje toevallig op mijn pad gekomen”, vervolgt Bax. “In 2022 deed ik het in Nieuwkoop goed met een tweede plaats en eindigde ik dat jaar in de Ironman Maastricht als derde. Ik werd daarna door bondscoach Rik van Trigt aangesproken of ik niet bij de profs wilde uitkomen. Daar had ik eigenlijk nog nooit over nagedacht, maar ik vond het wel een mooie uitdaging.”
In haar eerste jaar als professional eindigde Bax als vierde in de Ironman 70.3 in Ierland en als achtste in de Challenge Almere-Amsterdam. Dit seizoen finishte ze overall als twintigste in de sterk bezette Challenge Roth, won ze de halve triathlon in Nieuwkoop en eindigde ze als derde op het NK halve triathlon in het Belgische Kanne.
Almere paste aanvankelijk niet in de plannen. “Ik ben vier weken geleden geopereerd. Het was een kleine ingreep, maar ik moest wel volledig onder narcose en ik dacht dat ik niet op tijd hersteld zou zijn voor Almere. Maar gelukkig ging het toch sneller dan gedacht. Ik ben blij dat ik er weer bij ben tijdens een EK in eigen land. Je hoeft niet ver te reizen en er staan veel bekenden langs de kant.”
Bax hoopt net als een jaar geleden weer in de top tien te eindigen. “Ik heb niet al te hoge verwachtingen. Ik heb wat achterstand door die operatie en er zijn ook sterke concurrenten. Ik verwacht dat ik met wat achterstand uit het water ga komen, ik hoop op de fiets een goede tijd neer te zetten en dan moet ik het met het lopen afmaken.”
Ze heeft zichzelf als proftriatlete nog geen duidelijk doel gesteld. “Ik ben nog zoekende naar wat ik precies wil. Ik moet het opnemen tegen fulltime sporters, terwijl het voor mij af en toe lastig is om een goede balans tussen training en rust te vinden. Gelukkig lig ik niet wakker van dingen die ik op mijn werk meemaak, al hebben zaken als euthanasie en palliatieve zorg wel een grote impact. Ik vind het dan ook erg fijn dat ik daarnaast het sporten als uitlaatklep heb.”
Pim van Diemen
Pim van Diemen studeerde bedrijfseconomie aan de universiteit van Amsterdam en roeide bij studentenroeivereniging Nereus. Eenmaal klaar met zijn studie ging hij als businesscontroller aan het werk, eerst bij Ahold en later bij Bol.com en het sporten verdween naar de achtergrond. “Roeien is echt een studentensport en daarna houdt het eigenlijk een beetje op. Ik had net meegedaan aan het WK studenten, maar ik zag het niet zitten om buiten de studentenvereniging verder te gaan en gaf mijn maatschappelijk carrière voorrang.”
De overgang van twee keer per dag roeien naar helemaal niets voelde niet lekker. “Dan val je toch in een soort gat.” Tot een vriend in 2018 meedeed aan de Ironman Maastricht. “Ik ging mee om hem aan te moedigen en ik was heel erg van onder de indruk. Wat een afstanden! Dat wilde ik ook wel proberen. Ik heb in het verleden aan wedstrijdzwemmen gedaan en ik trainde voor het roeien in de zomer ook veel op de racefiets, dus ik hoefde alleen maar het lopen op te pakken.”
In 2019 deed hij in Kopenhagen mee aan zijn eerste hele triathlon. “Dat ging eigenlijk best goed na één jaar. Ik finishte in 9.11 en plaatste me via de rolldown voor de Ironman Hawaii. Maar die was al twee maanden later, dus ik raakte een beetje gestrest van dat idee. Ik wilde daar later nog een keer echt voor gaan.”
Corona kwam er tussendoor, maar drie jaar later won hij de agegroup Ironman op Mallorca, waar hij finishte in 8.16.48 en zich zo plaatste voor Kona. “Dat was een grote stap en zo kwam ik ook in beeld bij bondscoach Rik van Trigt die me selecteerde voor het EK in Almere, mijn eerste wedstrijd bij de professionals. Daar werd ik trouwens tijdens het zwemmen al met mijn neus op de feiten gedrukt. Met drie keer een uurtje zwemmen per week kom je niet in de kopgroep terecht. Maar met het fietsen en lopen ben ik aan een inhaalrace begonnen en finishte ik onder de acht uur op de vijfde plek. Niet slecht voor een eerste profrace, al zat ik nog wel een half uur achter winnaar Menno Koolhaas.”
Het zorgde ervoor dat hij meer de focus op zijn sport wilde gaan leggen. “Ik ben in plaats van vijf dagen, vier dagen gaan werken. Ik werk nu bij een klein IT-bedrijf waar veel waarde wordt gehecht aan agile werken. Het is een meer dynamische benadering van projectmanagement, gericht op flexibiliteit waardoor het minder van belang is hoeveel uur je op kantoor zit. Hierdoor heb ik best veel vrijheid. Als het mooi weer is, kan ik de laptop dichtklappen en een stuk gaan fietsen. Maar 32 uur werken en daarnaast trainen vergt een strak en ambitieus schema. Het is niet altijd optimaal en soms moet ik keuzes maken die niet per se goed zijn voor mijn sportcarrière.”
Als hij de kans zou krijgen om fulltime met zijn sport bezig te kunnen zijn, zou hij die met beide handen aanpakken. “Maar als je net komt kijken, gaan er niet veel deuren voor je open. De top kan er goed van leven, maar daaronder zitten veel getalenteerde sporters die niet van de sport kunnen rondkomen. Je moet naast goede prestaties neerzetten, ook goed marketable zijn en heel actief op social media. Maar daar heb ik naast een bijna fulltime baan echt geen tijd voor.”
Van Diemen, die dit seizoen als vierde eindigde in de zware Ironman op Lanzarote en Nederlands kampioen halve triathlon werd in Kanne, hoopt zich in Almere weer wat verder in de kijker te rijden. “Ik eindigde vorig jaar als vijfde en ik hoop het eigenlijk weer wat beter te doen. Ik acht mezelf niet kansloos voor het podium en ben heel gemotiveerd, maar er doen sterke atleten mee dus het zal niet eenvoudig worden.”
Nog niet
ingeschreven?
De redactie van Transition houdt jou graag op de hoogte van nieuwe artikelen, tips van onze Makers en sneak previews van nieuwe edities van het online magazine.
Deel dit artikel