Training

Blessures
houden Klamer
niet van vierde Spelen

Leestijd: 4 min
Parijs is deze zomer de ‘place to be’ voor de beste triatleten ter wereld op de korte afstand. In aanloop naar de Olympische & Paralympische Spelen spraken we met onze deelnemers over de weg naar Parijs, hun dromen en doelen. Vandaag: Rachel Klamer

''Ik ben bevoorrecht dat
ik dit kan én mag doen''



Rachel Klamer doet deze zomer mee aan haar vierde Olympische Spelen. De weg naar Parijs verliep niet vlekkeloos voor de 33-jarige atlete uit Twente, verre van zelfs. De afgelopen twee jaar werd Klamer geplaagd door blessures. Het zorgde af en toe voor twijfels. Had ze niet na het hoogtepunt op de Olympische Spelen in Tokio, waar ze zowel in de individuele wedstrijd als in het mixed relay team vierde werd, moeten stoppen? Als er iets is dat Klamer de afgelopen jaren heeft geleerd, dan is het wel relativeren. Het maakte dat ze doorzette, ook al leek haar missie soms kansloos.

 

“Door alles wat er de afgelopen jaren is gebeurd, en dan denk vooral aan het verlies van mijn moeder in 2020 en de hartklachten van Richard in 2021, weet ik dat er dingen zijn in het leven die zoveel belangrijker zijn dan sport”, vertelt Klamer die in 2020 met triatleet Richard Murray trouwde.

 

“Als ik het even niet zag zitten, kwam ik toch altijd weer terug bij het feit dat ik nu doe wat ik het liefste doe. Ik ben bevoorrecht dat ik dit kan én mag doen. Wat is het ergste dat er kan gebeuren als ik de Spelen niet haal, vroeg ik me af. Uiteindelijk zou mijn leven er niet door veranderen.”

Rachel Klamer in RTV Oost uitzending 'Bas naar de Spelen'

Blessures zorgden de afgelopen twee jaar voor behoorlijke obstakels op weg naar Parijs. Sinds 2021 kampt de triatlete uit het Overijsselse Beuningen met een hamstringblessure, eind 2022 brak ze haar elleboog en dit jaar kreeg ze ook nog last van een Mortons neuroom, een verdikking in de gevoelszenuw van de teen die tussen de kopjes van de middenvoetsbeentjes loopt.

“Met de hamstring gaat het eigenlijk best goed, alleen voelde ik laatst mijn andere hamstring en nu heb ik dus ook nog last van mijn voet. Je kunt daaraan geopereerd worden, maar dat is zo vlak voor de Spelen geen optie. Na wat experimenteren met zooltjes en schoenen, kan ik er nu redelijk mee lopen. Het doet pijn, maar ik kan de blessure niet verergeren, dus probeer ik me er maar geen zorgen over te maken.”

''We vroegen ons regelmatig af of
het nog wel realistisch was waar
we mee bezig waren''

Ondanks de blessures wist ze zich vorig seizoen op het WK in Pontevedra, waar ze als vijfde finishte, toch voor haar vierde Spelen te plaatsen. Een ander doel was om samen met haar man Richard voor TeamNL uit te komen in Parijs. Het betekende dat Murray zich tot Nederlander moest laten naturaliseren, wat nogal wat voeten in de aarde bleek te hebben.

“Soms waren we zo druk met afspraken en reizen om alle papieren bij elkaar te krijgen, dat de trainingen er bijna bij inschoten. Is het nog wel realistisch waar we mee bezig zijn, vroegen we ons regelmatig af. Het kostte zoveel tijd en energie. Hadden we niet gewoon moeten wachten tot na de Spelen? Dat paspoort zou er later ook wel komen. En voor Richard was het eenvoudiger geweest om zich voor Zuid-Afrika te kwalificeren. De kwalificatie-eisen zijn in Nederland enorm streng, het is het enige land waar je in de top acht van een World Triathlon Championship Series-race moet eindigen om mee te doen aan de Olympische Spelen.”



Uiteindelijk kwam het allemaal goed. Doordat het mixed relayteam, met naast Rachel en Richard ook Mitch Kolkman en Barbara de Koning, tijdens het olympisch kwalificatie-evenement beslag legde op het laatste ticket voor Parijs, mag ook Richard naar de Spelen. “Ik was zo zenuwachtig voor die race. Voordat ik werd afgetikt door Richard was ik in tranen. Ik moest van de vierde naar de tweede plek lopen, anders was het klaar voor het team en zou het voor Richard heel moeilijk worden om nog naar Parijs te gaan.”

 

De opluchting was dan ook groot toen Klamer in een uiterste krachtsinspanning inderdaad naar die tweede plek toe liep. “Ik ben heel blij dat ik samen met Richard naar de Spelen toe kan werken en dat we daar samen in actie komen. Ook vind ik het ontzettend mooi dat we dit samen met Barbara en Mitch voor elkaar hebben weten te krijgen en dat Mitch zich hierdoor ook individueel heeft kunnen plaatsen voor de spelen. Het is mooi om te zien dat er een nieuwe talentvolle lichting aankomt.”

Klamer bereidt zich samen met Richard op hoogte voor op de Spelen in Parijs.

“Font Romeu is één van onze favoriete trainingsplekken. Daar hebben we na de hectische eerste wedstrijdperiode weer wat aan de basis kunnen werken. In de laatste weken voor de Spelen doen we nog mee aan de WTCS-race in Hamburg en zetten we op zeeniveau de laatste puntjes op de i. Wat de Spelen gaan brengen, durf ik niet te zeggen. Drie jaar geleden had ik niet durven dromen dat ik als vierde zou eindigen, er kan echt van alles gebeuren.”

Deel dit artikel


Marcia Jansen

Schrijft voor Transition over een breed scala aan onderwerpen, van gezondheid en training tot triathlon als lifestyle en interviews.

Nog niet
ingeschreven?

De redactie van Transition houdt jou graag op de hoogte van nieuwe artikelen, tips van onze Makers en sneak previews van nieuwe edities van het online magazine.