Lifestyle

Kona / Nice calling: Lotte van Trigt

Leestijd: 4 min

Het lijkt nog ver weg: het Wereldkampioenschap Ironman op Hawaï en in Frankrijk. Het kampioenschap – dat dit jaar voor het eerst op twee locaties plaatsvindt – zal voor de mannen plaatsvinden op 10 september in het Franse Nice. De vrouwen staan 14 oktober aan de start in Kona. Transition houdt je op de hoogte van de voorbereidingen op deze titelstrijd. We trappen af met het verhaal van Lotte van Trigt die in maart 2023 haar WK-slot binnenhaalde!

Iedere atleet heeft een eigen verhaal richting het WK. Startzekerheid vanaf het moment dat je je kan kwalificeren, vele uren training in combinatie met werk of een gezin, blessureleed doorstaan of het lichaam dat af en toe tegenstribbelt. De 34-jarige Lotte van Trigt werd tien jaar geleden gediagnostiseerd met Reumatoïde Artritis (RA). Of het ziek zijn haar tegenhoudt om triathlon te doen? “Nee, van niets doen wordt niemand beter. Waarom niet gewoon sportief bezig zijn?” De in Haarlem geboren triatlete heeft in 2006 ook een auto-ongeluk gehad waar ze twee ingezakte ruggenwervels aan overhield. Of het haar makkelijk gemaakt wordt? “Zeker niet, maar ik voel me niet ziek. Ik doe wat me gelukkig maakt en ik moet me soms aanpassen aan wat het lichaam wilt. Maar ik voel me niet anders dan anderen.”

“Nee, van niets doen wordt niemand beter. Ik doe wat me gelukkig maakt en ik moet me soms aanpassen aan wat het lichaam wilt. Maar ik voel me niet anders dan anderen.”

Foto door: Harry van 't Veld

Via Barcelona en Zuid-Afrika naar Hawaï

Het WK-ticket komt niemand aanvliegen, maar ook Lotte moest er de grens voor oversteken: “Ik weet niet of ik dit, wat ik nu allemaal doe, over tien, vijftien jaar nog kan vanwege de reuma.” Zodoende reisde ze vorig jaar af naar Barcelona voor de Ironman waar ze knap derde werd in haar agegroup. “Ik had een WK-slot nooit voor mogelijk gehouden en ik ging er vooral heen omdat het me een leuke wedstrijd leek met een snel parcours – niet wetende dat het windkracht 5-6 werd… Uiteindelijk zat ik wel heel dichtbij omdat de eerste twee naar Hawaï mochten.”

Daarom besloot ze om in maart 2023 naar Zuid-Afrika te gaan om daar een poging te wagen een WK-slot te bemachtigen. Lotte: “Daar werd ik opnieuw derde, maar dit keer waren er drie slots voor het WK beschikbaar.” Op die manier stelde ze haar droomdoel veilig en vanaf dat moment staat het hele wedstrijdprogramma in het teken van het kampioenschap op Hawaï.

“Ik heb er vaak over gedroomd, maar altijd gedacht: het is wel heel lastig. Gaat het mij ooit lukken? Tijdens mijn eerste hele triathlon in Kopenhagen werd ik zestiende en ik wist dat er veel moest gebeuren om ooit op het podium te staan.” Maar, opgeven was nooit een optie. “Ik duw eerder door dan dat ik iets laat gaan. Ik bleef trainen en de pijntjes overwinnen maakte me alleen maar sterker.” Het blijven volgen van deze droom was voor Lotte de weg naar succes. “Ik snap dat een hele triathlon niet voor iedereen weggelegd is, maar naar je droom toewerken kan nooit kwaad.”

“Ik ben geen ‘fun atleet'. Tuurlijk heb ik plezier in wat ik doe, maar ik kan niets rustig aan doen."



La Geria Bodega Stratvs

Luister naar je lichaam

“Ik ben geen ‘fun’ atleet. Tuurlijk heb ik plezier in wat ik doe, maar ik kan niets rustig aan doen. Ik heb graag een doel, een droom, waar ik naartoe kan werken.” Ondanks de competitiviteit is aanpassen soms een must: “Mijn lijf trekt gewoon niet zoveel uren training als sommige atleten om mij heen kunnen. 18 uur is voor mij echt de limiet, terwijl anderen misschien wel naar de 25 uur gaan.” Soms zorgen pijntjes ervoor dat de trainingen aangepast of verschoven moeten worden, maar het hebben van een richtlijn is al heel fijn, geeft Lotte aan. “Ik ben heel erg blij met mijn coach en ze begrijpt goed wanneer iets wel en niet kan. Ik heb altijd hardgelopen maar ik kreeg veel te veel blessures. Met reuma is dat sowieso heel belastbaar, maar sinds ik met een coach samenwerk heb ik geen grote blessures meer gehad. Wel zijn mijn voeten, knieën, handen, polsen en schouder de zwakste punten. Soms zal ik dan dus eerder op de fiets stappen dan een looptraining doen. Uiteindelijk weet je hart-longsysteem toch niet of je nu fietst of loopt. De mindere impact is dan heel fijn voor mijn lijf.”

Anderen inspireren als motivatie

“Het belangrijkste is dat ik jullie maar wat graag wil laten zien wat je nog wel kan doen, dat de hoeveelheid pijn niet bepalend hoeft te zijn in wat je doet in je leven of dat je daardoor je dromen niet moet najagen.”

“We moeten het niet overdrijven. Dat ik naar Hawaï mag is geen wereldwonder. Ik ben niet doodziek en kan doen waar ik gelukkig van word.” Als we Lotte vragen waarom ze haar verhaal graag openbaar deelt via Transition, haar website en op sociale media is het antwoord kort, maar krachtig: “Ik wil anderen inspireren en motiveren om iets te doen – ongeacht of je ergens last van hebt. Ik zeg altijd: van op de bank liggen wordt niemand beter. Stel een doel en werk er naartoe. ‘If you can dream it, you can do it!’

Wil je Lotte volgen naar het WK?

Instagram: @lottevantrigt

Website: www.wanderlotje.com

Deel dit artikel


Kim van ’t Verlaat

Beloftevol triathlontalent, woont en traint in Sittard en studeert journalistiek in Tilburg.

Nog niet
ingeschreven?

De redactie van Transition houdt jou graag op de hoogte van nieuwe artikelen, tips van onze Makers en sneak previews van nieuwe edities van het online magazine.