Mama doet aan triathlon (1/3)
Ze zijn in opkomst, de vrouwen die na de komst van hun kinderen gewoon aan triathlons mee blijven doen. Maar ze zijn toch nog duidelijk in de minderheid, vooral op de lange afstand als je het vergelijkt met de sportende vaders. Hoe doen die actieve moeders dat?
Transition sprak met drie triathlonmama’s (deel 1 van 3)
Een paar maanden na de geboorte van je dochter landskampioen worden in de Eredivisie Triathlon, trainen voor je eerste Ironman terwijl je zoons een carrière bij een betaald voetbalclub najagen en hoe kom je überhaupt nog aan bewegen toe als je net een tweeling hebt gekregen? Sione Jongstra, Cindy Winckers en Eva Janssen vertelden er in Transition #6 over aan Marcia Jansen. Sportarts Jessica Gal geeft tips voor sporten tijdens je zwangerschap.
Eva Janssen
Toen Eva Janssen (1977) en haar man Wouter Wierenga ontdekten dat ze na zoon Brent en dochter Fiene, een tweeling verwachtten, kwam er niet alleen een grotere auto, ook de bezem moest resoluut door hun huis in Hilversum. De twee tijdrit-fietsen die op zolder stof stonden te vangen, gingen als eerste Marktplaats op. “We wilden graag een derde kindje, dus toen we hoorden dat we een tweeling zouden krijgen was dat best wel even schrikken. Vier kinderen onder de vijf jaar, hoe moesten we dat nou voor elkaar gaan boksen? Van die fietsen, geschikt voor lange afstand triathlons, hebben we dan ook snel afscheid genomen. Trainen voor een hele triathlon met vier kleine kinderen thuis leek ons niet reëel”, lacht Eva.
De tweeling Loïs en Helle was ten tijde van het interview inmiddels 2 jaar oud, Fiene 4 en Brent zat met zijn vijf jaar net op school, dus hele triathlons zijn dan nog steeds een ver-van-mijn-bed-show. Maar Eva maakte dat jaar wel haar comeback. Met het team van Oceanus Aalsmeer eindigde ze als tweede in de 2eDivisie Triathlon. “Het eerste jaar na de komst van de tweeling heb ik niks aan sport gedaan. Door de gebroken nachten en de borstvoeding stond ik zo in de survivalmodus dat ik daar echt niet aan moest denken. Als de kinderen eindelijk allemaal op bed lagen, stortten Wouter en ik volledig in op de bank. Maar in maart van dat jaar voelde ik me zo ellendig en moe dat er iets móest gebeuren. Ik miste het sporten, ik wilde mijn lijf weer terug.”
Foto door: Mirko Meerwaldt
Maar hoe pak je dat aan als je eigenlijk geen energie hebt om te sporten? “Ik stond in dubio: Moest ik wachten tot alle kinderen door zouden slapen, of moest ik maar gewoon beginnen?”, vertelt Eva, die dan als communicatieadviseur bij de gemeente Almere werkt. “Uiteindelijk besloot ik dat ik het patroon wilde doorbreken en nam ik me voor om iedere dag iets te doen. Ik ben begonnen met een ‘seven minute workout’. Intensief maar kort: 30 seconden planken, 30 seconden buikspieren etc. Dat moest te doen zijn en daarna mocht ik alsnog instorten. Nadat ik daar eenmaal mee begonnen was, ben ik ook weer gaan hardlopen. Dat voelde niet echt lekker, maar ik ben het toch om de dag een half uurtje gaan doen. Niet te vrijblijvend, maar ook niet te fanatiek. Ik heb redelijk veel zelfdiscipline, dus ik wilde ook niet over mijn grenzen gaan door te strikt een schema te volgen. Ik wilde wel naar mijn lichaam blijven luisteren.”
En zo vond Eva de weg terug naar een sportroutine, die uiteraard niet te vergelijken is met de tijd dat ze succesvol was als triatlete. Van 2007 tot 2009 stond ze drie keer achtereen op het podium van het NK olympische afstand en lange afstand. “Na de geboorte van Brent en Fiene heb ik sporadisch wel eens een triathlon of een hardloopwedstrijdje gedaan, maar het is nooit mijn doel geweest om weer op mijn oude niveau terug te keren. Met drie dagen in de week werken en zo’n druk gezin is dat gewoon onmogelijk.”
“Als de kinderen eindelijk allemaal op bed lagen, stortten Wouter en ik volledig in op de bank. Maar ik miste het sporten, ik wilde mijn lijf weer terug.”
Eva JanssenZwanger en sporten
Sporten tijdens je zwangerschap zal niet altijd comfortabel voelen, maar geeft wel veel voordelen. Dat schrijft voormalig topjudoka en sportarts Jessica Gal op haar eigen website. Sporten heeft een gunstig effect zowel op het lichamelijk als geestelijk welbevinden. Het verhoogt het energieniveau, bereidt het lichaam beter voor op de bevalling, vermindert de gewichtstoename en voorkomt het optreden van klachten als rugpijn en obstipatie. In het verleden werd zwangere vrouwen geadviseerd het rustig aan te doen, maar tegenwoordig kunnen vrouwen die voor de zwangerschap al aan sport deden, daar tijdens de zwangerschap gewoon mee doorgaan.
Toch is het belangrijk om, zelfs als je een fanatiek triatleet ben, de intensiteit van de trainingen terug te brengen tijdens de zwangerschap. Tijdens het sporten neemt door een verhoogde doorbloeding van de spieren de bloedstroom naar de baarmoeder af. Hierdoor zou theoretisch de zuurstofvoorziening van het kindje af kunnen nemen. Het blijkt inderdaad dat de hartslag van het kindje tijdens sporten iets toeneemt, maar hiervan is nooit een schadelijk effect aangetoond.
Belangrijker is de stijging van de lichaam temperatuur bij intensieve inspanning. Bij dieren is aangetoond dat een temperatuur van meer dan 39 graden kan leiden tot stoornissen in de aanleg van het jong. Dit proces voltrekt zich in de eerste drie maanden van de zwangerschap, en daarom wordt met name in het eerste trimester geadviseerd op een rustige intensiteit te sporten en om tijdens het sporten te zorgen voor voldoende vocht en verkoeling. Daarnaast wordt, om de baby te beschermen, vanaf het tweede trimester (na de derde maand) geadviseerd om hoge snelheidssporten en contactsporten te vermijden.
Na de bevalling kun je -als je je goed voelt- ongeveer na zes weken het sporten weer oppakken. Als je geen bloed meer verliest, is zwemmen de beste optie om mee te beginnen. Na de laatste eindcontrole bij de verloskundige kun je ook weer gaan hardlopen en fietsen. Ga niet meteen te hard van start. Je moet echt weer vanaf nul beginnen en rustig opbouwen. Ga niet meteen drie kilometer zwemmen of tien kilometer hardlopen, neem kleine stappen. Iedereen moet daarin zijn eigen tempo vinden en het hangt ook helemaal af van hoe zwaar je bevalling is geweest, hoeveel energie je hebt en hoe je kind is. Als je baby veel slaapt, is het allemaal net even wat makkelijker. Kijk dan ook niet naar wat anderen doen, maar luister goed naar je lichaam en zoek, als je je daar zekerder door voelt, begeleiding.
Mama doet aan triathlon is een serie van drie artikelen. Lees ook deel 2 en deel 3. Dit artikel komt uit Transition Magazine #6.
Marcia Jansen
Schrijft voor Transition over een breed scala aan onderwerpen, van gezondheid en training tot triathlon als lifestyle en interviews.
Nog niet
ingeschreven?
De redactie van Transition houdt jou graag op de hoogte van nieuwe artikelen, tips van onze Makers en sneak previews van nieuwe edities van het online magazine.
Deel dit artikel