Tim Knol traint voor triathlon
Singer-songwriter Tim Knol gooide in 2019 zijn leefstijl volledig om. Hij liet alcohol staan, ging beter op zijn voeding letten en begon met wandelen. Ruim veertig kilo lichter is hij zich nu aan het voorbereiden op de Ironman70.3 Westfriesland in zijn geboorteplaats Hoorn.
Foto boven: Harry de Weijer
Het was in de zomer van 2019, midden in de drukke festivalperiode, toen Tim Knol met gezondheidsklachten bij zijn huisarts terechtkwam. “Ik voelde me vaak duizelig en kreeg last van uitval in mijn vingers waarmee ik de snaren van mijn gitaar indruk”, vertelt Tim. “Mijn dokter deed een complete check up, liet een bloedtest doen en daaruit bleek dat mijn bloedsuikergehalte te hoog was. Ik had nog geen diabetes, maar was daar wel hard naar op weg.”
Zijn onregelmatige leven als muzikant – op zijn veertiende zat hij al in een bandje en op zijn achttiende kwam zijn debuutalbum uit – en ongezonde leefstijl begonnen zijn tol te eisen. “Ik had zelf al een tijdje in de gaten dat het niet zo goed met me ging. Ik was te zwaar en zat vaak niet lekker in mijn vel. De muziekindustrie is een ongezonde business. Je bent veel onderweg, gaat laat naar bed en er staat altijd wel chips in de kleedkamer. Daarnaast dronk ik te veel alcohol, waardoor ik weer zin in vet eten kreeg. Als ik trek had, zat er geen rem op. Mijn eetpatroon was volledig uit balans.”
Het keerpunt kwam dus in 2019, toen hij 122 kilogram woog. “Eerst ben ik gaan wandelen, want voor hardlopen was ik te zwaar, en ben ik op mijn eten gaan letten. Zo viel ik de eerste vijf maanden twintig kilo af. In het najaar begon ik met joggen. Ik kocht een Garmin, begon trainingsschema’s te volgen en dat was een goede motivatie. Mijn conditie werd beter en het hardlopen begon ik steeds leuker te vinden. Het was niet echt mijn doel om wedstrijden mee te doen, maar nadat ik de Berenloop op Terschelling had volbracht, bleek ik dat toch wel leuk te vinden. Nu doe ik af en toe mee aan kleinere lopen. Het is een mooie manier om jezelf uit te dagen en te verbeteren.”
Bijna een jaar geleden kwam hij in Hoorn voor het eerst in aanraking met de triathlonsport. “Een kennis van mij deed mee aan de Ironman70.3 Westfriesland en ik ben gaan kijken. Ik zag daar al die mensen bikkelen en dat vond ik zo gaaf. Wat mooi als je dat kan, ik vond het een vette prestatie. Ik weet nog dat mijn vriendin zei ‘deze mensen zijn knettergek’, maar ik was stiekem al verkocht.”
Samen met zijn personal trainer die zich ook wel wilde verdiepen in triathlon, begon hij in januari aan de voorbereidingen op de halve triathlon in zijn geboorteplaats. Sinds die tijd probeert hij naast zijn gezin, zijn optredens en de wandelingen die hij organiseert voor zijn wandelclub – waarbij hij met wandelaars en zijn gitaar de natuur intrekt – tussen de tien en veertien uur te trainen.
“Het is druk”, vertelt hij. “Ik neem regelmatig mijn hardloopschoenen mee als ik op pad ben voor optredens en soms ook mijn fiets. Ik heb een dochter van twee die nog middagslaapjes doet en in de winter heb ik dan ook veel binnengefietst op mijn fietstrainer terwijl zij sliep. Maar als het mooi weer is, fiets ik liever buiten. Dat doe ik zo graag, dat ik de afgelopen tijd een beetje te gek heb gedaan en mijn knie heb overbelast. We hebben mijn schema’s moeten aanpassen, maar dat hoort er ook allemaal bij. Ik sport nog maar zo kort, ik weet nog niet hoe ver ik kan gaan.”
Lopen deed hij natuurlijk al vijf jaar en ook het fietsen gaat, als de knie meewerkt, goed. Zwemmen is een grotere uitdaging. “Dat viel niet mee in het begin. Ik had vooral moeite met de ademhaling. Nu ik een zwemcursus doe, gaat het wel beter met de techniek en merk ik dat ik door minder vaak te ademhalen een stuk sneller ga. Het gaat nog niet supersnel, maar ik vind openwater zwemmen wel heel erg kicken. Ik heb nu een paar keer in het IJsselmeer gezwommen en ik train regelmatig in een vaart in mijn woonplaats Schermerhorn. Heerlijk vind ik dat.”
Inmiddels is het aftellen naar de Ironman70.3 Westfriesland op 22 juni begonnen. “Ik lig wat achter op schema en ik hoop dat mijn knie met wat extra rust goed herstelt, zodat ik niet negentig kilometer op de fiets door de pijn heen hoef te bijten, maar ik kijk er enorm naar uit. Ik ben goed voorbereid, ik voel me fit, maar door die knie heb ik geen echte doelen gesteld, behalve plezier hebben. Het is mijn eerste triathlon, dus ik ga eerst maar eens kijken hoe het voelt.”
Hij geniet van de trainingen, maar Knol denkt niet dat hij zich snel aan een hele triathlon zal gaan wagen. “Ik zeg niet dat ik het nooit zal doen, maar ik vind de afstanden van een hele triathlon best heftig. Ik ga eerst eens kijken of een halve triathlon haalbaar is en dan kijken we wel verder. Wat ik wel zeker weet, is dat ik naast het hardlopen ook zal blijven zwemmen en fietsen. Ik vind sporten heel erg leuk en ik wil gewoon fit en gezond blijven. Mijn kwaliteit van leven is zoveel verbeterd, ik wil echt niet meer terug.”
Marcia Jansen
Schrijft voor Transition over een breed scala aan onderwerpen, van gezondheid en training tot triathlon als lifestyle en interviews.
Nog niet
ingeschreven?
De redactie van Transition houdt jou graag op de hoogte van nieuwe artikelen, tips van onze Makers en sneak previews van nieuwe edities van het online magazine.
Deel dit artikel