Avontuur

Triathlon basis voor deelname Kamp van Koningsbrugge

Leestijd: 4 min

Het overgrote deel van de kandidaten dat zich aanmeldt voor Kamp van Koningsbrugge is man. Triatlete Marjolein Keijzer liet zich daar niet door afschrikken. Ze meldde zich aan voor het toelatingsgesprek, slaagde voor de fysieke test en deed mee aan het vierde seizoen dat momenteel te zien is op NPO1 en NPO Start.

''Ik wist dat ik het ongelooflijk zwaar zou gaan krijgen,
maar het was mijn doel om in ieder geval het basiskamp te halen''

Het is alweer een paar maanden geleden dat de opnames van Kamp van Koningsbrugge werden afgerond. Lessen zijn geleerd, het lichaam is weer hersteld. Marjolein kijkt met plezier terug op haar deelname aan het programma waarin vijftien burgers de oefeningen van de Special Forces doorlopen.

“Achteraf zie je pas goed wat een fantastische ervaring het was. Het terrein was prachtig, de groep was heel fijn, maar op het moment dat je er midden in zit, is echt niets mooi”, lacht de 43-jarige triatlete die sinds 2018 lid is van TV Zeewolde en in 2021 in Hoorn haar eerste halve triathlon voltooide.

Na twee seizoenen Kamp van Koningsbrugge op televisie te hebben gevolgd, besluit Marjolein zich in 2022 voor de eerste keer zich aan te melden voor het programma. “Ik vond het concept meteen heel gaaf en leek me mooi om mezelf een keer op die manier uit te dagen”, steekt ze van wal.

 

“Na enkele gesprekken mocht ik helaas die eerste keer niet door. Ik ben klein en smal gebouwd en ze dachten niet dat ik door de fysieke test zou komen. In 2023 probeerde ik het opnieuw. Ik heb heel veel aan krachttraining gedaan zodat ik zeker wist dat ik aan de fysieke eisen zou voldoen.”

Foto door: Roger Neve - Marjolein staat in het midden

Pull-ups, push-ups, sit-ups

Iedereen die aan de opleiding bij het korps mariniers wil beginnen moet in ieder geval minimaal 2.800 meter kunnen hardlopen binnen 12 minuten en minimaal 6 pull-ups, 30 push-ups en 40 sit-ups afzonderlijk binnen twee minuten kunnen doen.

“Die pull-ups waren voor mij de grootste uitdaging, die heb ik een jaar lang om de dag getraind, maar eerlijk gezegd zou ik het nu niet meer kunnen.”

Marjolein slaagt voor de fysieke test en komt vervolgens ook glansrijk door de medische-, psychologische- en intelligentietest. Met veertien anderen reist ze af naar Engeland. Terwijl mannen om haar heen in de eerste 24 uur flauwvallen en onderkoeld raken, doorstaat ze de mud beasting, een traditioneel element waarin cursisten urenlang door de modder kruipen en rennen, en bereikt ze na anderhalve dag het basiskamp in Dartmoor.

“Ik was de kleinste, lichtste en de oudste deelnemer en ik wist dat ik het ongelooflijk zwaar zou gaan krijgen, maar het was mijn doel om in ieder geval het basiskamp te halen.”

 ‘Als je denkt dat je niet meer kan,
zit je nog maar op 40%’

Kou en slaapgebrek

Dat lukt, maar een dag later besluit ze zelf te stoppen. “Als triatlete had ik wel genoeg duurvermogen, maar ik miste tilkracht. Maar wat me uiteindelijk opbrak, is het weinig eten, drinken en slapen. In een triathlon moet je ook afzien, maar dan heb je sportvoeding en een voedingsplan én weet je dat het na zoveel kilometer zwemmen, fietsen en lopen voorbij is. Het feit dat je niet wist wanneer iets ging stoppen, de uitzichtloosheid, maakte het mentaal heel erg zwaar.”

 ‘Als je denkt dat je niet meer kan, zit je nog maar op 40%’, is inmiddels een gevleugelde uitspraak tijdens het vierde seizoen van Kamp van Koningsbrugge. “Toen ik stopte zat ik zeker wel over die veertig procent”, lacht ze. “Ik weet nog precies hoe ik me voelde op dat moment. Dit was echt het maximale voor mij, het was niet gezond geweest als ik nog was doorgegaan. Ik was echt helemaal leeg; uitgeput van de zware fysieke belasting, het slaapgebrek en de kou. Ik kon mijn armen letterlijk niet meer omhoog houden en ik was op een gegeven moment afhankelijk van mijn teamgenoten om bijvoorbeeld mijn overall uit te doen.”

''Ik vond het heel moeilijk
om anderen om hulp te vragen''



Triathlonseizoen

Ook ondervond ze dat ze meer een individuele sporter is dan een teamplayer. “Ik vond het heel moeilijk om anderen om hulp te vragen want de mannen hadden het zelf ook superzwaar. Dat is uiteindelijk ook de reden dat ik gestopt ben. Ik voelde me gefrustreerd dat ik de groep niet meer kon geven, in de individuele proeven was ik beter in mijn element.”

 

Ze mag het einde van de loodzware training dan niet gehaald hebben, Marjolein is zeker tevreden over hoe ver ze is gekomen. “Het was een heel gevecht om mee te mogen doen en het feit dat ik het basiskamp heb gehaald, daar ben ik ook echt wel trots op.”

Nu Kamp van Koningsbrugge achter de rug is, is het tijd voor nieuwe avonturen. “Deze maand doe ik mee aan mijn eerste ultramarathon, de Zestig van Texel, waar ik heel erg naar uitkijk. Hoe mijn seizoen er verder uit gaat zien, hangt een beetje af van hoe ik daar uit kom. Nu ik ouder word en wat meer blessuregevoelig ben, plan ik niet zo heel ver meer vooruit.”

Wil je ook meedoen aan Kamp van Koningsbrugge? Geef je via deze link op.

 

Foto door: Elvin Boer

Deel dit artikel


Marcia Jansen

Schrijft voor Transition over een breed scala aan onderwerpen, van gezondheid en training tot triathlon als lifestyle en interviews.

Nog niet
ingeschreven?

De redactie van Transition houdt jou graag op de hoogte van nieuwe artikelen, tips van onze Makers en sneak previews van nieuwe edities van het online magazine.